جاده ابریشم (Silk Road)، بازاری آنلاین بود که به نام شبکه حمل و نقلی تاریخی مسیرهای تجاری که در زمان سلسله هان ساخته شده بود فعالیت می‌کرد و در فوریه ۲۰۱۱ فعالیت خودش را آغاز کرد. دسترسی به این شبکه‌ی نیمه‌مخفی تنها در به اصطلاح “Dark Web” از طریق نرم افزار شبکه کریپتویی و ناشناس Tor قابل دسترسی بود. خیلی ساده، جاده‌ی ابریشم دارک وب، یک فروشگاه اینترنتی وسایل دست دوم بود که در ادامه تبدیل به پلتفرمی برای دلالان و معتادها شد که اولین در نوع خود محسوب می‌شد؛ یعنی، یک بازار مخفی برای خرید و فروش دوا و به بیان ساده‌تر مواد مخدر آن هم به لطف ظهور بیت‌کوین.
راه ابریشم چه چیزهایی را توسعه داد؟
راه ابریشم شبکه‌ی سالمی نبود این درست، ولی بیت کوین را در اختیار کاربران جدید و بی‌شماری قرار داد، آنچه را که واقعاً می‌توان با یک ارز غیرمتمرکز امکان‌پذیر کرد، ممکن کرد و درواقع، به عنوان اولین مورد استفاده معنی‌دار بیت کوین به صورت عملی اقدام کرد.
برای بسیاری در پلتفرم بیت کوین، جاده ابریشم به سنگ محک سودمندی بدل گشت و نقش بیت کوین را به عنوان وسیله‌‌ای برای سیستم اقتصادی خودش بازشناخت. هرچند خیلی زود بنیانگذار آن، راس اولبریخت (Ross Ulbricht)، دستگیر شد و سایت توسط مقامات فدرال کمتر از سه سال پس از راه اندازی آن بسته شد.
در سال ۲۰۱۵، اولبریخت به دلیل پولشویی، هک غیرقانونی، همدستی برای قاچاق مدارک هویتی جعلی و تبانی برای قاچاق مواد مخدر از طریق اینترنت به دوبار حبس ابد، بدون آزادی مشروط در چهل سال اول حبس محکوم شد.
راه ابریشم: آغاز راه
اولبریخت ادعا کرده است که وقتی در سال ۲۰۱۰ در جاده ابریشم شروع به کار کرد، هرگز قصدش این نبود که بازار مواد مخدر راه بیاندازد. او در آن زمان فارغ التحصیل دانشگاه پن استیت (Penn State University) بود که به تازگی مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته علوم گرفته بود و در تلاش بود تا با تلاش‌های کارآفرینانه خود بر روی جامعه اطرافش تأثیر بگذارد. قبلتر استارت‌آپ کتاب‌های دست دومش که او با دوستش دانی پالمرتری راه اندازه کرده بود، چندان موفقیت نداشت و بعد از آن بود که اولبریخت به پروژه راه ابریشم پیوست.
اولبریخت نامه‌ای در دادگاه در طول محکومیت خود نوشت که او این بازار را ساخته است زیرا
«مردم باید حق داشته باشند هر آنچه را که می‌خواهند بخرند و بفروشند تا زمانی که به کسی آسیب نرسانند»
او اصرار داشت که تبدیل شدن این وب سایت به مرکزی برای قاچاق مواد مخدر یک پیامد ناخواسته و تاسف بار بود.
«جاده ابریشم قرار بود به مردم آزادی انتخاب بدهد تا برای دست‌یابی به خوشبختی خود، به هر نحوی که آنها صلاح می‌دانند، عمل کند. چیزی که به آن تبدیل شد، تا حدی فقط راهی آسان برای مردم برای ارضای اعتیادشان به مواد مخدر بود. من از سوء مصرف مواد مخدر حمایت نمی کنم و هرگز حمایت نکرده ام.»
او در این نامه اینطور اظهار کرده که اگر “بالغ تر” بود، “کارها را به گونه ای دیگر انجام می داد.” به شکلی پیچیده، پشیمانی ظاهری اولبریخت و دستگیری نهایی او را می توان معیاری برای موفقیت سایت دانست. چون پشیمانی فقط مخصوص بچه‌ها است.
درواقع، جاده ابریشم به عنوان یک بازار آنارشیستی به دقت مدیریت شده بود. اولبریخت برای تراکنش‌ها حساب‌های امانی ایجاد کرد، داروها دارای توضیحات محصول و تصاویری بودند که در سایر بازارهای آنلاین می‌بینید، و فروشندگان و کالاهایشان حتی دارای بخش‌هایی برای بررسی بودند. همچنین مجموعه‌ای از قوانین سخت‌گیرانه داشت که چه چیزی را می‌توان و چه چیزی را نمی‌توان فروخت. حتی در این بازار در دنیای دارک وب، محصولات مستهجن مربوط به کودکان، اسلحه و هر چیزی که می‌تواند برای آسیب رساندن به دیگران مورد استفاده قرار گیرد اکیدا ممنوع بود.
چیزی که اولبریخت با فروش قارچ های روانگردان بومی خود آن را ابداع کرد، در سال ۲۰۱۲ به ۱۰۰۰۰ حساب افزایش یافت و در نهایت به ۱ میلیون در اوج خود رسید. قبل از بسته شدن، تحلیلگران تخمین زدند که سالانه بین ۱۵ تا ۴۵ میلیون دلار در تجارت در بازار سیاه این شبکه جابه‌جا می‌شده است. با افزایش محبوبیت سایت، اولبریخت یک کارمند تمام وقت داشت و ۵۰۰۰۰ دلار در ماه برای امنیت شبکه پرداخت می‌کرد.
جاده ابریشم: دوران اوج
شهرت جاده ابریشم از محدودیت‌های محله زیرزمینی‌اش فراتر رفت و زمانی که نمایه‌ای از بازار در ژوئن ۲۰۱۱ توسط Gawker آن را در کانون توجه قرار داد، زیر ذره بین مبتذل فرهنگ پاپ خزیده بود. این برای تجارت خوب بود، زیرا ایجاد حساب کاربری افزایش یافته بود. اما همچنین به این معنی بود که جاده ابریشم به طور فزاینده ای در رادار دولت قرار گرفت، و واشنگتن دی سی، ستون‌های اصلی در نیویورک، چارلز شومر، خواستار نابودی آن شدند.
اولبریخت که در جوانی به موفقیت دست یافته بود در موقعیت سختی قرار گرفته بود.
او در سال ۲۰۱۱ در یکی از یادداشت‌‌های روزانه خود نوشت:
«از نظر ذهنی هزینه می‌دادم و اکنون به شدت احساس آسیب پذیری و ترس می کردم.»
اولبریخت بیش از هر زمان دیگری به کمک نیاز داشت. او کارمندان بیشتری استخدام کرد و شروع به گرفتن سرنخ از یک مرشد و محرم به نام ورایتی جونز (معروف به “سیمون”) کرد. به عنوان مثال، جونز یک حفره امنیتی را در کیف پول بیت کوین شناسایی کرد.
ظاهراً در اواخر سال ۲۰۱۱، اولبریخت به یکی از دوستان برنامه نویس گفته است که او مرد پشت جاده ابریشم است. زمانی که جونز متوجه شد که این دو نفر ممکن است از ارتباط اولبریخت با این سایت مطلع باشند، او اولبریخت را تشویق کرد تا دسته حساب مدیر Silk Road را به Dread Pirate Roberts تغییر دهد – نامی که در طول محاکمه اولبریخت بسیار سر زبان‌ها افتاد.
راه ابریشم: دوران مخاطره
تا سال ۲۰۱۳، موفقیت سایت به حد بحرانی رسید و فردی که به عنوان DPR عمل می کرد با اولتیماتوم های بحرانی مواجه شد.
هنگامی که یک مدیر راه ابریشم، کورتیس کلارک گرین، به دلیل نگهداری کوکائین دستگیر شد، ماموران مخفی اولین رابط انسانی به سایت را دریافت کردند. رئیس گروه عملیاتی که گرین را دستگیر کرد، کارل فورس، حساب گرین را تصاحب کرد، از نام مستعار “Nob” برای صحبت با DPR از طریق چت خصوصی Silk Road استفاده کرد و از گرین به عنوان یک خبرچین استفاده کرد.
همین مسیر فروپاشی جاده ابریشم را هموار کرد. در ۲ اکتبر ۲۰۱۳، ماموران FBI اولبریخت را در بخش کتاب‌های علمی-تخیلی یک کتابخانه سانفرانسیسکو گیر انداختند. اولبریخت که توسط دو ماموری که دعوای زن و شوهری به راه انداخته بودند حواسش پرت شد، آنقدر چشم از کارش برداشت تا مامور دیگری لپ تاپ او را بردارد و با تدبیر و قرار دادن یک درایو USB، مقامات مجری قانون اکنون به گنجینه اسرار جاده ابریشم دسترسی داشتند. بنیانگذار خیلی زود در نیویورک به دادگاه احضار شد.
دفاع حقوقی اولبریخت در سال ۲۰۱۶ به این دلیل که دادستان ها شواهدی مبنی بر تخلفات خود را به نمایندگی از عوامل دخیل در این پرونده پنهان کرده بودند و اینکه اولبریخت به طور غیرمنطقی محکوم شد (به عنوان مثال، یک حکم سنگین تر از آنچه ال چاپو دریافت کرد) درخواست تجدید نظر کرد. یک قاضی در سال ۲۰۱۷ این درخواست تجدیدنظر را رد کرد و یک دادخواست صادر شده به دادگاه عالی ایالات متحده نیز در سال ۲۰۱۸ لغو شد.
کلام آخر
مدل بازار آنلاین زیرزمینی که اولبریخت آغاز کرده بود، حتی با وجود زندانی شدنش، همچنان ادامه دارد. وقتی یکی از بین می‌رود، و خیلی زود دیگری و دیگری و دیگری جای آن را می‌گیرند، همانطور که در بازار آزاد انتظار می‌رود. پدر اولبریخت به «مجله بیت کوین» گفت که این بازار آزاد دقیقاً همان چیزی است که پسرش تصور می‌کرد، با فلسفه آزادی‌خواهانه که وجودش را خواستار بود، و برایش جسارت به خرج داده بود. او گفت:
«من فکر می‌کنم انگیزه راس در ایجاد جاده ابریشم، ارائه یک بازار واقعاً آزاد بود که خصوصی باشد و از بیت‌کوین استفاده کند، زیرا او پتانسیل آزادی پولی را که بیت‌کوین فراهم می‌کرد، درک کرده بود. حتی قاضی صادرکننده حکم گفت که می‌دانست او این سایت را به دلایل فلسفی ایجاد کرده است.»
شما می‌توانید با دنبال کردن آکادمی توایکس از جدیدترین اخبار و مقالات در حوزه ارز دیجیتال اطلاع پیدا کنید.
